Wie was Dr. Albert Schweitzer?

Dr. Albert Schweitzer was filosoof, arts en humanist. Hij leefde van 1875 tot 1965.
Albert Schweitzer werd geboren op 14 januari 1875 te Kaysersberg, een naburig stadje van Straatsburg, in het toenmalige Duitsland.

Tegen de tijd dat Schweitzer de leeftijd van 21 had bereikt, wist hij reeds wat hij met zijn leven van plan was. Negen jaren lang bekwaamde hij zich als wetenschapper, musicus en bestudeerde hij de theologie. Hierna wijdde hij zich rechtstreeks aan het dienen van de mensheid. Nog voor hij 30 was, was hij een gerespecteerde schrijver op het gebied van theologie alsook een succesvolle organist alsmede een autoriteit op het gebied van de werken van Johann Sebastian Bach.

In 1904, na het lezen van een evangelische krant waarin de noden van medische missies werden beschreven, raakte Schweitzer geinspireerd om een medische missionaris te worden. Hij studeerde geneeskunde van 1905 tot 1913 aan de universiteit van Strassbourg. Hij zamelde geld in ten behoeve van een op te zetten ziekenhuis in het toenmalige Frans-Equatoriaal gedeelte van Afrika. Hij stichtte het ziekenhuis aldaar in 1913. Dit ziekenhuis groeide binnen een aantal jaren uit tot een groot ziekenhuis alwaar duizenden Afrikanen behandeld zijn geworden.

Hij verkreeg in 1952 de Nobel Prijs voor de Vrede voor zijn vele jaren inzet op humanitair gebied. Schweitzer gaf zijn $33.000 behorend bij de Nobel Prijs, aan de uitbreiding van dit ziekenhuis alsmede de oprichting van een leprozen kolonie.

In 1955 werd Schweitzer door Koningin Elizabeth II geridderd in “De Orde van de Meritus ” Engeland’s hoogste burger onderscheiding.
Schweitzer is vaker de grootste Christen van zijn tijd genoemd. Hij baseerde zijn persoonlijke filosofie op wat hij zelf noemde “eerbied voor het leven” en op zijn grote toewijding in het dienen van de mensheid door middel van gedachte en actie.

Een bekende uitspraak van Albert Schweitzer was:
“De mens moet ermee ophouden zijn problemen te wijten aan zijn omgeving maar leren zijn wil uit te oefenen en daarmee zijn persoonlijke verantwoordelijkheid op zich te nemen”